گاهی چادرم خاکی می شود...!
چادر مشکی ام از در و دیوار شهر خاکی می شود...!
از نگاه های طعنه آمیز خاکی می شود...!
از حرف های سیاه خاکی می شود...!
وگاهی چادرم را خودم خاکی می کنم...!
چادرم را می شویم تا غبار شهر را از رویش پاک کنم...!
تا سنگینی نگاه ها را پاک کنم ...!
باهمه ی این حرفها،چادرخاکی ام راباتمام وجودم،دوست دارم...
وآن رابا افتخار،به سرمیکنم،بیادچادرخاکی مادرم زهرا(س)دربین کوچه های غریب مدینه...
یافاطمه(س)
شکرخداکه سایه ی توبرسرمن است
چادرفقط حجاب نیست !یادگارتوست
مواظب خوبیهاتون باشید.التماس دعا
