به نام خدا
نویسنده:حجت الاسلام خدامراد سلیمیان
امامت،
به معنای پیشوایی، پیشروی و رهبری است. امام نیز به معنای پیشوا، پیشرو،
مقتدا،[۱] قیّم، مصلح، الگو، راه اصلی و راهنما است. کسی یا چیزی که از آن
پیروی شود، انسان باشد یا کتاب یا چیزی دیگر، به حق باشد یا بر باطل، امام
است.[۲]
ریشه این واژه «ا‌مم» و به معنای قصد یا قصد با توجه خاص است. این معنا در
همه مشتقات آن محفوظ است. امام نیز کسی است که همواره مقصود و هدف حرکت و
تلاش دیگران قرار گیرد؛ گرچه با اختلاف موارد و قصدکنندگان و جهات و
اعتبارات، گوناگون میشود؛ مانند امام جمعه و جماعت، امام هدایت و امام
ضلالت.برخی کاملترین تعریف را ریاست بالاصاله عمومی در امر دین و دنیا در دار تکلیف میدانند که عموم مردم را به حفظ مصالح دین و دنیایشان ترغیب و از آنچه به حال آنان زیانبار است منع کنند.
