چرا چادری شدی؟

چرا چادری شدم؟؟؟

گفتم: چه می‌دانم، لابد این ‌طوری خوش‌تیپ تری!!!

گفت: خیر!!!

گفتم: خب لابد فهمیدی این ‌طوری حجابت کامل‌تره مثلاً!!!

گفت:خیر !!!

گفتم: ای بابا!!! خب لابد عاشق یکی شدی، اون گفته اگه چادر بپوشی بیشتر دوستت دارم!!

گفت: نزدیک شدی!!!

گفتم: آها!!! دیدی گفتم همه ‌ی قصه ‌ها به ازدواج ختم می‌شوند؟ دیدی!!!

گفت: برو بابا… دور شدی باز...

گفتم: خب خودت بگو اصلاً...

گفت: یک جایی شنیدم چادر، لباس “حضرت زهرا”ست، خواستم کمی شبیه “حضرت زهرا” باشم

چرا؟

چرا گرفته ای خـــورشیدم ؟
نکند پای ابری در میان استـــــ . . . !

چادرت را هم محکم بگیر!

رضایت نامه را گذاشت جلوی مادرش.

چه امضا بکنی ،چه امضا نکنی ،من میرم!

اما اگر امضا نکنی من خیالم راحت نیست.

شاید هم جنازه ام پیدا نشه!

در دل مادر آشوبی به پا شد.

رضایت نامه را امضا کرد.

پسر از شدت شوق سر به سر مادرش میگذاشت.

جنازه ام را که آوردند ، یه وقت خودت را گم نکنی .

بیهوش نشی هااا
چادرت را هم محکم بگیر!

تو چه با غیرت نگران چادر مادرت بودی

و برخی مردان شهر من چه راحت تر خودشان چادر از سر زنانشان برداشتند.

من از گفتن شرمنده ام شرم دارم!!!..

99

سخنان گهربار علی(ع)

به نام خدا
نظرات مختلف را با هم درامیزید تا حقیقت اشکار شود.
زبان خردمند در پشت دل اوست و دل احمق پشت زبانش.
برترین بی نیازی ها،همان ترک ارزوهاست.
انکه به کار خیر میپردازد از خودخیربهتر است وکسی که شر واشوب راه میاندازد ازهمان شر و اشوب بدتر است.
نزدیکی به خدا از راه مستحباتی که به واجبات زیان برساند میسر نمیشود.
چشم پوشیدن از حاجت اسانتر از درخواست کردن ان از مردم ناشایسته است.
زبان درنده ای است که اگر ان را به حال خود واگذارند هر لحظه زخمی زند و خونی به پاکند.
علی علیه السلام-نهج البلاغه

بهترین روش

بهترین روش عذاب یک وهابی

اتل متل....

اتل‌ متل‌ یه‌ بازی‌
بازی‌ای‌ بچه‌گونه‌
از آقا جون‌ نشسته‌
تا کوچولوی‌ خونه‌

                      اول‌ عمونشسته‌
                      بعد زن‌ عمو فریده‌
                      بعد مامان‌ و آقاجون‌
                      بعد بابا و سعیده‌
                                              مامان‌ بزرگ‌ کنارش‌
                                              بعد عمه‌ جون‌ خجسته‌
                                              بعد هم‌ شوهر عمه‌ که‌
                                              سوخته‌ کنار نشسته‌
                                                                       همین‌ طوری‌ که‌ می‌خوند
                                                                        رسید به‌ پای‌ باباش‌
                                                                        با دست‌ روی‌ پاهاش‌ زد
                                                                        تِقّی‌ صدا داد پاهاش‌

                                          بقیه در ادامه مطلب

Unknown

 

یه مدتیه زیادیه که یه سوال فکرمو مشغول کرده که

چرا بعضی از خانوم ها با اون وضع میان بیرون چه دلیلی داره چه فایده ای داره براشون

بحث اینجا نیس که چرا چادر نمیپوشن بحث اینجا اگه با چادر راحت نیستن چادر اذیتشون میکنه

مانع کارشون میشه و سخته چادر سر کردن پس چرا دیگه میان موهاشونو میذارن بیرون

یا آرایش غلیظ میکنن خانومی که شوهر داره چه دلیلی داره وقتی بیرون میاد یه جوری باشه که

بیشتر مرد ها و پسرا بهش نگاه کنن آیا نیاز داره همه بهش توجه کنن آیا مهر و محبت ندیده

یا مد به خاطر اینکه مردم اینجورین اونا هم تقلید میکنن

اگه اینجوریه که واقعا تاسف آور

اصلا هر چقد فک کردم نتونستم قانع بشم اخه چرا خانوم ها با اون ظرافت خودشونو در معرض دید

هزاران نفر بذارن ارزششونو بیارن پایین والله من که سر در نمیارم چرا این ها راه گم کردن

کی می تون جواب سوال منو بده؟؟؟

ماجرای خواندنی یک پینه دوز که امام زمان (عج) به سراغ او می‌رفت

شرح ماجرای خواندنی یک پینه دوز که امام زمان (عج) به سراغ او می‌رفت توسط مرحوم آیت الله آقا مجتبی تهران

در زمان کودکی من، مرحوم والد ما با یکی از اولیاء خاصّ خدا ارتباط داشت. تشرّف آن ولیّ خدا به حضور امام زمان«صلوات الله علیه»، قابل انکار نبود. ایشان یک مغازة پـینه‏ دوزی هم در بازار داشت. حتّی ایشان می‏‌گفت: گاهی آقا شب‏های جمعه یک‏ دفعه می‏ آیند، می‏‌فرمایند: بیا برویم کربلا زیارتی کنیم و برگردیم. با آقا می‏‌روم کربلا و بر می‏‌گردم. این‏ها خواب و قصّه و داستان نیست.

مرحوم والد ما می‏‌گفت: آقا تشریف می‏‌آورند پیش ایشان، نه این، خدمت آقا برود. پدرم گفت که از او پرسیدم: فلانی! گفت: بله! گفتم: چه شده است که ایشان تشریف می‏‌آورند آنجا پیش تو؟! گفت: اتّفاقاً خودم همین سؤال را از آقا پرسیدم که چطور شده که شما می‏‌آیید اینجا پیش من احوالم را می‏‌گیرید؟ ایشان به من فرمودند: برای خاطر اینکه در تو هیچ هوای نفس نیست. وقتی از حبّ به دنیا تخلیه شدی، ولی الله اعظم دستت را می‌گیرند..

مگر کسی که حبّ دنیا، چه مالش و چه جاهش پیکره‌اش را گرفته باشد، می‌تواند خدمت امام زمان«صلوات الله علیه»، برسد تا حضرت ایصال به مطلوب بفرمایند؟!…

برگی از خاطرات تفحص....

۲۸ مهر ماه سال ۸۶بود.یکی دو روزی می شد که شهیدی پیدا نکرده بودیم ؛ یعنی راستش، شهدا ما را پیدا نکرده بودند. گرفته و خسته بودیم .گرما هم بد جوری اذیتمان می کرد .همراه یکی از بچه ها داشتیم از کنار گودال قتلگاه شهدای فکه، که زمانی در زمستان سال 61 عملیات والفجر مقدماتی انجا رخ داده بود ، رد می شدیم . ناگهان نیرویی ناخواسته مرا به خودش جذب کرد. متوجه نشدم چیست ولی احساس کردم چیزی مرا به سوی خود می خواند.ایستادم.نظرم به پشت بوته ای بزرگ جلب شد. همراهم تعجب کرد که کجا می روم .فقط گفتم:بیا تا بگویم.دست خودم نبود انگار مرا می بردند.پاهایم جلوتر می رفتند.به پشت بوته که رسیدیم،جا خوردم .صحنه خیلی تکان دهنده وعجیبی بود.همین بود که مرا به سوی خود خوانده بود. ارام بر زمین نشستم و ناخواسته زبانم به« سبحان الله » چرخید. همراهم که متوجه حالتم شد، سریع جلو امد،او هم در جا میخکوب شد. شخصی که لباس بسیجی به تن داشت ، به کپه خاک کنار بوته تکیه داده و پاهایش را دراز کرده بود.یکی دیگر هم سرش را روی ران پای او گذاشته بود و دراز کشیده و خوابیده بود. پانزده سال بود که خوابیده بودند.آدم یاد اصحاب کهف می افتاد، ولی اینها«رمل»بودند.اصحاب فکه،اصحاب قتلگاه،اصحاب والفجرواصحاب روح الله.بدن دومی که سرش را روی پای دوستش گذاشته بود، تا کمر زیر خاک بود. باد و طوفان ماسه ها و رملها را اورده بود رویش.بدن هر دویشان کاملا اسکلت شده بود.ارام در کنار یکدیگر خفته بودند. ظواهر امر نشان می داد مجروح بودند و در کنار تپه خاکی پناه گرفته بودند و همان طور به شهادت رسیده بودند. ارام و با احترام با ذکر صلوات پیکر مطهرشان را جمع کردیم و پلاکهایشان را هم کنارشان قرار دادیم ...

آرامش واقعی...

در راهرویی که درختان و بوته های گل آن را احاطه کرده و نور سبزی برآن تابیده راه رفتن لذت دارد.با من بیا!!!...
آرام قدم بردار این آرامش را جای دیگری در این شهر سیاه نخواهی یافت.

کم کم این نور سبز و راهرو پایان میابد ولی آرامش نه...
بایست و زیارتی بخوان:
السلام علیکم یا اولیاء اللّه و احبائه السلام علیکم یا اصفیاء اللّه و اودائه...
آرام برو سمت یادبود شهدای مفقود الجسد،کمی اشک به یاد مادرای منتظرشون بریز...

ردیف های قبور شهدا را یکی یکی طی کن ولی فاتحه نخوان...
ببین!!چهره های معصومشان را ببین!!!
به پنجمین ردیف که رسیدی قبری با قبرهای دیگر فرق دارد کمی هم سرآن قبر بایست...
اینجا آرامشی دارد باورنکردنی...

چشمانت را ببند،خوب حس کن!!!
مگر نه اینکه خودشان گفتند مادرشان می آید تا احساس گمنامی نکند؟!!
پس راحت گذر نکن شاید بوی خاک چادر حضرت زهرا(س) به مشامت رسید.

اینجا آرامشی دارد باورنکردنی...