به نام خدا
آیات و روایات بسیاری را می توان یافت که در آن، اوصاف پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده است و از آن جا که امام، عدل پیامبر می باشد، با مراجعه به این اقوال می توان اوصاف امام را شناخت. با توجه به این مطلب یکی از اوصاف پیامبر صلی الله علیه و آله را از زبان امیرالمؤمنین علیه السّلام نقل می کنیم.«طبیب دوار بطبه قد احکم مراهمه و احمی مواسمه، یضع من ذلک حیث الحاجه الیه: من قلوب عمی و آذان صم و السنه بکم، متتبع بدوائه مواضع الغفله و مواطن الحیره. » (۱)
پیامبر صلی اللّه علیه و آله طبیبی است که (در بیماری ها یا بین بیماری ها) طب خود را می گرداند (در حالی که) مرهم های خود را به خوبی ساخته و داغ هایش را آماده کرده است. آنها را هرجا که نیاز باشد قرار می دهد: بر دل های کور و گوش های ناشنوا و زبان های لال، با داروهای خود موارد غفلت و سرگردانی را می جوید (معالجه می کند).
«دوّار بطبّه» دو معنا می تواند داشته باشد، یکی این که طبیب دلسوز، طب خود را بین بیماران می گرداند. یعنی خود سراغ بیماران می آید. حتی اگر آنها به او مراجعه نکنند، طبیب با طبّ خود برای مداوای آنها اقدام می کند. معنای دیگر این که طب خود را در میان بیماری های مختلف می گرداند. یعنی طب او نسبت به انواع بیماری ها جریان پیدا می کند و هر نوع بیماری را مداوا می کند. این طبیب، مرهم های خود را آماده کرده است و برای جایی که مرهم کارساز نباشد، مواسم (۲) خود را مهیا نموده است.
