به نام خدا
پیشگفتار
از ورای قرون, چون کوهی استوار از صبر, بر اسبی راهوار از عزم میآید… در
دستان آسمانیش برای سرکوبی نامردان شمشیر میخروشد, و برای هدایت مردمان
قرآن میدرخشد؛ میآید چون شهابی درخشان در تیرهترین شب بشریت, میآید چون
قامت بلند راستی در جنگل هراس انگیز ناراستیها… عمامهی محمد (صلی الله
علیه و آله) بر سر, پیراهن محمد (صلی الله علیه و آله) در بر, پای افزار
محمد(صلی الله علیه و آله) بر پا, قرآن محمد (صلی الله علیه و آله) در
سینه, و شمشیر علی در دست؛ با مهر زهرا, و صبر حسن, و شجاعت حسین,و عبادت
سجاد, و علم باقر, و صدق صادق, وبردباری کاظم, و رضای رضا و جود جواد, و
هدایت هادی, و هیبت عسکری (علیهمالسلام) میآید… .
سراپا نماد نبوت و
ولایت است, تمام پیامبران را در خویش دارد؛ چون آدم آدمیتی نو را بنیاد
مینهد,چون نوح با کوله بار صدها سال درد و ستمکشی بر پشت, خدا را بر
کافران میخواند, چون ابراهیم ندای توحید در میدهد و بتها را سرنگون
میکند, چون موسی بر فرعونیان ستمگر میشورد, چون عیسی انسانیت مرده را
زنده میسازد, و چونان محمد (صلی الله علیه و آله) صلای فلاح عالمیان
برمیدارد… .